23 Ιουνίου και οι έλληνες μαθητές μετά από προετοιμασία ενός έτους και αφού είχαν πληρώσει για τις εξετάσεις 2 μήνες πριν, πήγαν να εξεταστούν πιστεύοντας ότι θα αντιμετωπίσουν μια αξιοκρατική βαθμολόγηση.
Αλλά έμειναν έκπληκτοι όταν μερικοί μαθητές άρχισαν να χοροπηδούν από την χαρά τους γιατί τα θέματα τα είχαν κάνει …
( στο φροντιστήριο τους; στην Ιταλική σχολή; Δεν ρώτησα … )
Αίσχος !!!!
Αξιοκρατία μηδέν!
Οι εξετάσεις ήταν μια κοροϊδία, μια αποτυχία. Βαριούνται να βγάλουν καινούργια θέματα και βάλανε πάλι τα θέματα του 1995 και 1996. Δεν μπήκαν στον κόπο ούτε να τα αλλάξουν, να τα τροποποιήσουν λίγο. Γραπτά, ακουστικά, συμπλήρωση κενών λέξεων … όλα τα ίδια! Μας κοροϊδεύουν!
Ενδιαφέρονται μόνο να πάρουν τα 130 ευρώ / άτομο για τις εξετάσεις ή έχουν άλλα συμφέροντα…..
Πάντως αυτό δεν έχει ξαναγίνει σε κανένα άλλο κράτος και σε καμιά άλλη γλώσσα. Ίσως μας θεωρούν τριτοκοσμική χώρα, υποανάπτυκτους και δεν τους ενδιαφέρει, δεν νοιάζονται.
Απορώ γιατί μόνο εγώ φωνάζω; Οι άλλοι τι συμφέρον έχουν; Και μιλώ για τα μεγάλα φροντιστήρια στην Αθήνα. Μήπως συνεργάζονται; Μήπως γνωρίζουν τα θέματα και γι’ αυτό δεν φωνάζουν;
Θα μπορέσει ποτέ κανείς να μου εξηγήσει γιατί οι καθηγητές στο προφορικό ειρωνεύονται και σνομπάρουν τους μαθητές; Γιατί τους φέρνουν σε δύσκολη θέση; Μόλις προφέρουν μια λάθος λέξη αρχίζουν τα ειρωνικά σχόλια και χαμόγελα. Αν δεν ξέρουν μια λέξη και ρωτήσουν τη σημαίνει απαξιούν να απαντήσουν ….
Τα παιδιά καλούνται να αποδείξουν ότι ξέρουν να μιλάνε και ότι μπορούν να επικοινωνήσουν! Αυτοί υποχρεούνται να εξηγήσουν και να συνεχίσουν τον διάλογο. Το να μην ξέρεις μια λέξη δεν χάλασε και ο κόσμος. Εγώ στα ελληνικά δεν τα ξέρω όλα … σημαίνει ότι δεν ξέρω και δεν μιλώ ελληνικά;
Αυτό που μετράει σε μια γλώσσα είναι ο βαθμός και η ικανότητα επικοινωνίας. Και όχι αν ξέρουν λέξεις ορολογίας ή νεκρές λέξεις που δεν χρησιμοποιούνται πια.
Ή όλα αυτά δεν συμβαίνουν με όλους τους μαθητές; Μήπως υπάρχουν διακρίσεις;
Εγώ έστω και αν καταντήσω γραφικός ή ο τρελός του χωριού θα συνεχίσω να φωνάζω.
Αίσχος!!!!!!
Ντροπή τους!!!!!!!

Τριανταφύλλου Ευστάθιος

(Γράφτηκε ΔΕΥΤΈΡΑ, 23 ΙΟΥΝΊΟΥ 2008)

Πόσοι από εμάς δεν ακούσαμε τον φίλο μας, τον γνωστό μας τον διπλανό μας να εκφράζει την γνώμη του και να σχολιάζει την Ιταλική γλώσσα: ‘’Δεν είναι δύσκολη’’, ‘’Είναι εύκολη ‘’, ‘’ Είναι σαν τα Λατινικά’’, ‘Είναι σαν τα Γαλλικά’’ , ‘’ Μοιάζει με τα Ισπανικά’’, ‘’Σε ένα μήνα … σε ένα χρόνο … μιλάς Ιταλικά’’ κλπ …
Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ναι … τα Ιταλικά είναι μια γλώσσα εύκολη σε ότι αφορά την προφορά, και το λεξιλόγιο ( ως γλώσσα λατινογενείς ).
Όμως είναι μια γλώσσα πλούσια σε Λεξιλόγιο που απαριθμεί πάνω από 150.000 λέξεις, με 3 εγκλίσεις, 15 χρόνους, με απαρέμφατα, μετοχές, Παθητική και Ενεργητική φωνή, Αυτοπαθητική και Απρόσωπη φόρμα, με Μεταβατικά, Αμετάβατα και Απρόσωπα ρήματα.
Πολλές φορές την συναντάμε πιο συγκεκριμένη από την Ελληνική, μια και εμείς έχουμε μόνο μια λέξη για πολλές έννοιες . Για παράδειγμα διαφέρει το ρήμα στις φράσεις: ‘’Μένω σπίτι’’ , Μένω στην οδό τάδε’ , ‘’Παίζω κιθάρα’’, ‘’Παίζω θέατρο’’, Παίζω μπάλα’’ , ‘’Επιστρέψω από την Ρώμη’’, Επιστρέφω το βιβλίο’’, ‘’Πηγαίνω στην κουζίνα’’, Πηγαίνω το ποτήρι στην κουζίνα’’ κλπ …
Για να μην σας κουράζω είναι πάρα πολλά και αδύνατο να τα μάθει κανείς σε τρεις μήνες ή σε ένα χρόνο τη στιγμή που για να μάθει κανείς Αγγλικά χρειάζονται 6 χρόνια. Παρόλο που τα ακούει καθημερινά στην τηλεόραση, στα τραγούδια και ως τουριστική χώρα τα χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση.
Όμως ποιος από μας θα αποφάσιζε να μάθει μια δεύτερη γλώσσα ( τα Αγγλικά τα μαθαίνουμε ως πρώτη ) αν μας λέγανε ότι χρειαζόμαστε 6 χρόνια για τα Αγγλικά, 6 χρόνια για τα Γαλλικά, 6 για τα Ιταλικά, 6 για τα Γερμανικά, 6 για τα Ισπανικά …
Κανείς!!!!!!
Κανείς δεν θα αφιέρωνε όλη του τη ζωή για να μάθει τρείς γλώσσες και να μπορέσει να βρει εύκολα δουλειά έχοντας ένα πλούσιο βιογραφικό.
Ο άγραφτος νόμος της Προσφοράς και Ζήτησης που ρυθμίζει τα πάντα … ρύθμισε και την διάρκεια για την εκμάθηση μιας γλώσσας. Έτσι το μειώσανε και το κάνανε τρία χρόνια … την στιγμή που εγώ στα 40 χρόνια μου δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι μιλώ και ξέρω καλά την Ελληνική Γλώσσα γιατί καθημερινά μαθαίνω και ανακαλύπτω καινούργιες λέξεις - έννοιες.
Έτσι όλοι ακολουθούμε το πρόγραμμα των τριών ετών, μειώνοντας και ξαναμειώνοντας το Λεξιλόγιο της Ιταλικής Γλώσσας για να βγει η ύλη. Και δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά γιατί θα μείνουμε δίχως δουλειά.
Μάλιστα φτάσανε μερικοί στο σημείο να διαφημίζουν ότι διδάσκουν μια γλώσσα σε τρεις μήνες … κοροϊδεύοντας μας. Μας εξαπατούν για να μας πάρουν και τα τελευταία χρήματα που μας απόμειναν στην τσέπη μας ….
Γεγονός είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρετε … ούτε το κράτος!
Και οι γονείς προκειμένου να εξοικονομήσουν μερικά χρήματα εγγράφουν τα παιδιά τους σε αυτά τα προγράμματα.
Καλύτερα να σταματήσω εδώ γιατί με την οικονομική κρίση που υπάρχει … ίσως ακολουθήσω και εγώ τα ‘’Τρίμηνα’’ …
Στο χωριό μου λένε ‘’ Μεγάλη μπουκιά τρώγε … Μεγάλα Λόγια μην λες’’!

Τριανταφύλλου Ευστάθιος

Όλοι μας κάποια στιγμή θελήσαμε να ψάξουμε έναν καθηγητή για ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, για μας ή για τα παιδιά μας. Τι πιο απλό και εύκολο. Ανοίξαμε μια εφημερίδα … μικρές αγγελίες … ξένες γλώσσες … τηλεφωνήσαμε … και να ο καθηγητής στο σπίτι μας έτοιμος να διδάξει και να μορφώσει εμάς και τα παιδιά μας. Κλείσαμε ώρες, συμφωνήσαμε την τιμή και τα μαθήματα ξεκίνησαν.
Αναρωτηθήκατε ποτέ αν ο καθηγητής που βάλαμε σπίτι μας είναι πράγματι καθηγητής και έχει την γνώση να μας διδάξει και να μας μορφώσει;
Έχει σπουδάσει το αντικείμενο ή απλά μιλάει μια γλώσσα, και στις δύσκολη οικονομική εποχή που ζούμε αποφάσισε από μόνος του να γίνει καθηγητής και να βγάλει ένα έξτρα εισόδημα … αφορολόγητο και δίχως να ελέγχεται από κανέναν για αυτό που κάνει;
Εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε την μόρφωση του ( αν μπορούσαμε δεν θα τον είχαμε ανάγκη ) ούτε αν είναι νόμιμος. Δεν του ζητάμε απόδειξη γιατί θα μας πει ότι κοστίζει παραπάνω η ώρα … και το αποφεύγουμε με την οικονομική στενότητα που περνάμε.
Οι εφημερίδες όμως; Πως δημοσιεύουν μια αγγελία δίχως να είναι σίγουρες για την εγκυρότητα της αγγελίας; Δεν θα έπρεπε να το ελέγχουν; Δεν έχετε παρά να τηλεφωνήσετε σε μια εφημερίδα και να βάλετε μια αγγελία σαν καθηγητής ( Αγγλικά – Κινέζικα … ). Πολύ γρήγορα θα διαπιστώσετε το τηλέφωνό σας να χτυπά και να σας ζητάνε να τους διδάξετε Αγγλικά ή Κινέζικα. Στο χέρι σας είναι αν θα τους εξαπατήσετε ή όχι.
Οι εφημερίδες μπορεί να αδυνατούν να το ελέγξουν αλλά τις δημοσιεύουν και επωφελούνται ….
Το κράτος; Και αυτό αδυνατεί να ελέγξει; Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Η εφορία; Κανείς ελεγκτικός μηχανισμός δεν υπάρχει σε αυτή τη χώρα;
Απροστάτευτοι είμαστε; Κανείς δεν ενδιαφέρεται;
Πάλι εμείς καλούμαστε να βρούμε λύση; Να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα; Να ελέγξουμε αυτό που η πολιτεία αδυνατεί;
Και επειδή δεν παίζουμε με την μόρφωσή μας .. γιατί ¨Ο μορφωμένος διαφέρει από τον αμόρφωτο όσο ο ζωντανός από τον νεκρό¨ ( Αριστοτέλης ) … πρέπει να επιλέξουμε τον κατάλληλο.
Η επιλογή είναι δική σας!

Τριανταφύλλου Ευστάθιος

Καθηγητής Ιταλικών - www.italika.gr

( Το άρθρο είναι μεταφορά από το παλιό blogs )

Μεταβείτε στο Αρχείο Αναρτήσεων : Blog